Są ta­kie oso­by, które kocha­my mi­mo wszys­tko. Mi­mo te­go, że nas oszu­kują, zwodzą i zdradzają. Zaw­sze da­jemy im ko­lejną szansę, cho­ciaż dob­rze wiemy, że to nie ma żad­ne­go sen­su. Pot­ra­fimy wy­baczyć im wszys­tko, bo po pros­tu nie pot­ra­fimy przes­tać ich kochać. Zaw­sze do nich wra­camy. Przez nich ma­my więcej blizn na ser­cu, niż można mieć przez całe życie. Krzyw­dzą nas, a my nie pot­ra­fimy od nich odejść, bo boimy się żyć bez nich. Boimy się, że kiedy ich stra­cimy, stra­cimy również cząstkę sa­mych siebie. Dla­tego trzy­mamy ich blis­ko siebie, prak­tycznie za rękę, by nig­dy nie zniknęli z nasze­go życia.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!