Tak trudno jest zapomnieć. Tak trudno nie myśleć, nie wspominać. Wiem jednak, że wszystko, co dobre w naszym życiu, ma kiedyś swój kres. Nasz koniec już nastał. Już nie ma tego, co było. Nie ma już nas. Teraz jestem ja i Ty. Osobno. Nie jesteśmy już jednością. I nie będziemy zapewne nigdy wiecej. To uczucie które mieliśmy, już nas nie połączy. Nie ważne jak potoczą się nasze losy, zapomnimy o sobie. Przechodząc kiedyś ulicą, nawet nie spojrzymy na siebie. Na zawsze zostaniemy sobie obojętni. Nigdy już nie będziemy wpatrywać się w swoje oczy. Pozostaną jedynie wspomnienia i świadomość, że coś dla siebie znaczyliśmy. Ale to było dawno. I nawet jeśli zapytasz ile dla mnie znaczyłeś, odpowiem Ci, że teraz to bez znaczenia.
|