|
1)Wracam do domu z cmentarza. Mówią, że wyglądam już lepiej, może dlatego że wyleczyłam się z anemii. Jestem sama, dom jest pusty. Wchodzę do pokoju, siadam na łóżku i oglądam zdjęcia. Z wakacji, urodzin mamy, wesela kuzynki. Na dnie pudełka leży koperta ze zdjęciami z jego pogrzebu. Oglądając je zaczynam wszystko rozpamiętywać. Wypadek, szpital, prosektorium, pogrzeb, rozprawy sądowe, twarz tego gnoja, który zabił mi sens życia. Narasta we mnie żal i gniew. Oczy zaczynają się szklić a kiedy widzę jego uśmiech na jednym ze zdjęć, pękam. Zaczynam wrzeszczeć i płakać. Zrzucam z półek książki, figurki, kwiaty z parapetu. Wybiegam z pokoju i biegną do salonu. Otwieram barek i tłukę wszystkie butelki wódki. Wyciągam wszystko z szafek, tłucze zastawę i kieliszki, które stały na szafkach komody. Łzy zasłaniają mi widok. Przewracam krzesła w kuchni i wysuwam szuflady, które z hukiem lądują na płytkach i demoluje cały dom.
|
Dodaj komentarz
