długi rok siedział w celi, bo pchał proch, skumał błąd, kruszył szkło, teraz przez to szkło, dotyka jej rąk. choć krył łzy, pisał wciąż do niej listy z więzienia, że dla takich jak my nasz dom jest tam gdzie nas nie ma.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!