|
[cz.2] co powiesz teraz? nadal myślisz,że jestem tą dziewczyną,która nigdy nie pozwoli na to,by stoczyła się na dno? mylisz się. wiem,zapewne nie wiesz co u mnie,nie wiesz jak wygląda moje życie,ale gdybyś się dowiedział nie poznałbyś mojej osoby,nie mógłbyś uwierzyć,że to jestem ja. ta dziewczyna,która była dla ciebie wzorem ona zniknęła,jej już nie ma. dzień,jak co dzień jest tylko gorzej,nie potrafię poradzić sobie z własnym życiem,szukam ucieczki,by zwalczyć ten cholerny ból,który uderza co dnia z większą siłą. gdy stawiam kroki w przód po pewnym czasie się cofam,bo wiem,że to nie ma sensu dążyć do czegoś co i tak to nic nie zmieni. nadal towarzyszy mi bezsenność. moje dni są zbyt puste,zbyt bolące by być szczęśliwą osobą,by prowadzić szczęśliwe, satysfakcjonujące życie. znikając i tracąc kontakt zabrałeś mi wszystko co było dla mnie tak cenne, tak ważne. gdy budzę się i otwieram zapłakane powieki zastanawiam się czy warto wstawać i zmagać się z walką,kolejnego bezsensownego dnia.
|
Dodaj komentarz
