|
zrobiła mu herbatę w jego ulubionym kubku. - wiesz, właśnie uświadomiłem sobie, że piję z niego ostatni raz. - luzik, możesz go zabrać, mam dużo kubków. - nie, nie. zatrzymaj go, na wypadek gdybyś już całkiem o mnie zapomniała. może kiedyś znajdziesz go gdzieś w szafce i pomyślisz, że należał do typa, który ogromnie cię kochał, a zarazem krzywdził najmocniej na świecie. mam nadzieję, że wtedy przypomni ci się jakakolwiek chwila wspólnego szczęścia. tylko imienia nie będziesz mogła sobie przypomnieć. - uśmiechnął się, odstawił kubek i wyszedł. minęło pół roku, a ona nadal pije rano i wieczorem herbatę, mimo, że za herbatą nigdy nie przepadała. / kaasiaaczek
|
Dodaj komentarz
