Naj­trud­niej­szą i naj­bar­dziej niez­ro­zumiałą w życiu chwilą jest ta, w której przes­ta­je się nag­le wie­rzyć w swo­je niebo. Jed­nocześnie odziane jeszcze nieg­dyś w szczęście życie, sta­je się niepew­ne i je­mu również jest trud­no zaufać. Jest to sa­mo życie, które ja­kiś czas te­mu obiecało trwałość błękit­ne­go nieba i wie­czną pa­mięć, a dziś stop­niowo po­kazu­je że każda z tych rzeczy nie za­mie­rzała znaczyć nicze­go i wca­le nie chciała mieć swo­jej włas­nej przyszłości. Życie, które poz­wo­liło po­kochać całą duszą, każdą myślą, później ot­rzy­mać naj­piękniej­sze oczy świata, a następnie płakać i na­rażać swo­je niebo na łzy. Na końcu odeb­rało na­wet płacz.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!