Widzę Jego grób i czuję, że nie dociera do mnie to, co się naprawdę stało. Czekam, aż ktoś mnie uszczypnie, powie, że to był jeden z Jego głupich żartów, które ani trochę mnie nie bawią. Następnie zobaczę Jego z bukietem kwiatów w ręku dla mnie na przeprosiny i wszystko będzie jak dawniej. Ale teraz to ja trzymam kwiaty dla Niego i szepcząc, przepraszam za krzywdy, które mu wyrządziłam; za rany, które mu zadałam. Tyle tylko, że po moich przeprosinach On nie wstanie z martwych i nic nie wróci na swoje miejsce, bo Jego miejsce już na zawsze pozostanie puste. / fadetoblack

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!