|
Nie wiesz, jak to jest budzić się rano i sprawdzać czy przypadkiem na wyświetlaczu telefonu nie ma Jego imienia. Nie wiesz, jak to jest ubierać codziennie różne ciuchy i przypominając sobie z nimi miliony związanych wspomnień , zacząć płakać. Nie wiesz, jak to jest iść przez miasto i co chwilę wyszukiwać Jego osoby wzrokiem. Nie wiesz, jak to jest jadąc z mamą autem, wsłuchiwać się w Nasz utwór w radio, chcieć się wypłakać. Nie wiesz, jak to jest Go kochać, więc nie mów mi 'dasz radę, zapomnisz o Nim', bo ku*wa nie dam. Bo Jego zdjęcie wciąż lata mi przed oczami, bo Jego koszulka wmieszana w miliony niepokładanych rzeczy zawsze wyciągnie się pierwsza, bo Jego imię pojawia się w co drugim programie telewizyjnym.
|
Dodaj komentarz
