|
- zawróć. - powiedziałam pewnie, mając nadzieję, że znów go zobaczę i będziemy się z tego wszystkiego śmiać. - po co mam zawracać? - zapytał. - bo ja tak chcę. - nie, teraz już nie wrócę, jestem za blisko domu. - odpowiedział. wiedziałam, że nie żartuje. poczułam jak łza zakręciła się w moim oku, jak nienawiść zaczęła walczyć z miłością. - już wszystko rozumiem, nie musisz nic mówić. - powiedziałam i zrozumiałam, że odszedł. tym razem już na zawsze. / tonatyle
|
Dodaj komentarz
