Popatrz sobie w oczy, rozejrzyj się. Nie zapominaj o tym co jest złe, nigdy. Każdy z nas ma troski, to twoje dziedzictwo. Czujesz się jak żołnierz, wiem. Przegrany, który nie wie o co walczy. Czujesz się jak ktoś, kto stracił wszystko co miał, to co najcenniejsze. Idziesz przez pole bitwy, które przypomina ci o zaskakująco dużej ilości bólu w poprzednim roku. Wykręcane ręce, blizny po ostrych cięciach. Łzy, na zawsze wlepione w naszą tożsamość, żal i złość o wszystko. Popękane serce, zmiażdżone płuca, rozdarta dusza. Wydrap sobie oczy, zedrzyj z siebie całą skórę. Strzel sobie w skroń, połknij wszystkie proszki, które masz w zanadrzu. Wyszukaj wszystkie ostrza z domowej szuflady, wbijaj je po kolei w każdy skrawek ciała. Na koniec wypisz na twarzy 'Jestem idiotką, przepraszam, że cię zawodzę'.
|