|
naprawdę sobie nie radzę , czuję się okropnie , może to i mało powiedziane. nawet rodzice coś zauważają Cieszę się, że umiem udawać chociaż gdy jestem w towarzystwie że jest wszystko dobrze, nikt wtedy nie poznaje jak cholernie cierpie, a mój uśmiech wcale nie jest szczery. Dosłownie nikt. tylko każdy kolejny dzień jest coraz gorszy, cięższy. dźwigam w sobie tonę tego wszystkiego, serce pęka i krzyczy 'dość' . boję się , że któregoś dnia się poddam.. przegram życie które mam całe przed sobą , życie które chcę wykorzystać do granic możliwości. właśnie CHCĘ je wykorzystać. Ale czuje że teraz nie daje rady , że jedną nogą jestem po drugiej stronie . tak bardzo chciałabym umieć podejmować trudne decyzje. i pociesza mnie tylko myśl, że zawsze może być gorzej. Może i faktycznie coś się kończy, by coś innego mogło się zacząć. Tylko, że niektóre zakończenia odbijają się na nas zbyt mocno i nie mamy ochoty iść dalej i otwierać nowego rozdziału. Po prostu nie mamy.
|
Dodaj komentarz
