|
"Oczywiście serce mi pęka, w każdej sekundzie, każdego dnia, i rozrywa się ono na więcej kawałków, niż ich ma w rzeczywistości, nigdy nie wyobrażałem sobie, że będę taki wyciszony, a tym bardziej niemy, w ogóle nigdy za bardzo się nad niczym nie zastanawiałem, wszystko się zmieniło, ten dystans, który wbił się klinem pomiędzy mnie i moje szczęście, nie powstał za sprawą bomb i płonących domów, winien byłem ja, moje myślenie, ten błogostan ignorancji, nie wiem, ale to tak boli, kiedy człowiek myśli, i powiedzcie, co mi w ogóle przyszło z myślenia, do jakiego wspaniałego miejsca mnie kiedykolwiek zaprowadziło? Myślę i myślę, i myślę, i to mnie tylko zawsze oddalało od szczęścia, ani razu się w nie naprawdę nie wmyśliłem." [J.S.F.]
|
Dodaj komentarz
