|
Kiedyś będziemy jak oni. Tak jak ci staruszkowie,
co siedzą na tych ławeczkach w parku, pełnych wspomnień,
pięknych wspomnień wypełniających młodość.
Będziemy siedzieć i będę odgarniać Ci kosmyki włosów z czoła
tak jak robiłam to kiedyś, ale w przyszłości też tak będzie,
wierzę w to.
Nadal będziemy się przytulać, pomimo problemów z kręgosłupem, przecież to nic w porównaniu do miłości.
|
Dodaj komentarz
