widząc resztki białego proszku na stole, pozbyłam się resztek złudnych nadziei. przez chwilę czas stanął w miejscu, nic nie miało znaczenia. tylko ja i moja wyobraźnia. cudowny stan, przyćmione oczy. proszę, daj mi jeszcze. | rap_jest_jeden

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!