|
Również i tę podróż mam już za sobą.Minęlam za szybko jak tyle innych i bez Ciebie jak zawsze.Moją telefoniczna sekretarka mówi że nie ma mnie w domu,ale to nieprawda.Siedzę na balkonie,który w niczym nie przypomina balkonów wloskich ani francuskich, wsluchuję się w siebie choć dzieci na podwórku strzelają z karabinów których dźwięk naśladują gwiezdne wojny.Stalam na moście i czekalam na Ciebie ściskając w ręku bilet za 10 franków Nikt nie tańczyl. Po co placić tyle pieniędzy za wejście na zepsuty most?-dziwili się moi znajomi którzy woleli pić piwo w jednej z knajpek lub moczyć nogi w fontannie.Czekalam an Ciebie i na cud.Czylam zapach róż z papieskiech ogrodu i lawendy z pobliskiego sklepiku gdzie sprzedawano ziola prowansalskie.Czekalam.Mistral drażnil moje zmysly przypomila przeszle uniesienia i tak szybko wysuszal lzy.Nie przywial mi Ciebie podniósl tylko w góre moją dlugą spódnicę zaplątal sie w opalonych nogach. wtedy zrozumial dlaczego Van Gogh obiąl sobie ucho..
|
Dodaj komentarz
