oboje jesteśmy smutni. wiemy to. wiemy o sobie wszystko. nie mogę dłużej patrzeć w Twoje oczy, Ty też powinieneś odwrócić wzrok. to nas zżera, brak czegokolwiek. przecież wiesz, mieliśmy tylko woreczek pogmatwanych uczuć, trzymany w obu dłoniach. puściliśmy go, a razem z nim śmiech. przecież wiem, że Ty wiesz. / pierdolic_to
|