|
Choćby rozpierdalało mnie od środka, wolę wyjebać na trening na cały dzień, wyczerpać całą energię, później iść na długi spacer, wrócić do domu, wziąć prysznic i paść trupem na łóżko zapadając w sen, by nawet nie mieć siły na te durne przemyślenia które nocą dają najbardziej o sobie znać. I tak mijają mi lata. Rodzice jeszcze nigdy nie pochwalili mnie za to, że tak dobrze sie ucze. A wystarczy tylko jedno niepowodzenie w nauce i od razu mam wypominane to jak ostatnio bardzo zaniedbuje szkołe. Mojego wysiłku nikt nie docenia. Ciągle liczą się tylko osiągnięcia wokalne mojej siostry. Dla mnie tu nie ma miejsca. Nie pamiętam kiedy ostatni raz usłyszałam od nich, że są ze mnie dumni. Chcą być najlepszymi rodzicami, a najmarniej im to wychodzi. Być może ich zdaniem nie da się do mnie dotrzeć, nie wiem. Mam trudny charakter. Jestem tak bardzo niedostępna dla ludzi. Trudno. to nie był mój wybór. To życie wybrało mnie jako treser swych "przypadków".. [cz.5]/ lubietwojzapach
|
Dodaj komentarz
