|
2. Siedzieliśmy dłuższą chwilę w milczeniu - ..nie jesteś stąd prawda? Nigdy wcześniej nie widziałem Cię tutaj. - Nie jestem stąd. Rozmowa wgl się nie kleiła. - Jestem Olek, a ty?- Paula. To było dziwne, ale zaczęłam mu się zwierzać się ze swoich problemów, opowiadałam mu o swoim życiu, słuchał mnie z zaciekawieniem. Spojrzałam na zegarek, 01;23. Spojrzałam na niego ze smutkiem w oczach. Poprosiłam go żeby został ze mną tutaj na całą noc, nie chciałam znów włóczyć się po mieście sama. Zgodził się. Rozmawialiśmy, aż w końcu usnęłam. Przytulił mnie do siebie. Rano, gdy się obudziłam, jego już nie było. Była tylko wiadomość " Gospodarcza 8/2. Przyjdź. Olek." Nie chciałam tam iść, nie wiedziałam co to za mieszkanie. Ale w końcu się przełamałam. Zapukałam do drzwi, otworzył mi On. Zaprosił mnie do środka, zrobił herbatę, coś do jedzenia. Mieszkał sam. - musisz wrócić do domu. - ale ja nie chcę. - innego wyjścia nie masz, osobiście Cię odwiozę.
|
Dodaj komentarz
