"I budzę się, Cię nie ma tu, to cienie dramatu, a może to dzień z braku laku, zakres fatum i nie widzę znaków i idę tu jak ślepiec, aż z biegiem lat uwierzę, że tak będzie lepiej, a może ktoś Cię ukradł, jak z kalendarza kartki i wobec nostalgii nie byłem zdolny do walki, lecz chyba zapomniałem już o Nas, przebacz." Buka/Skor.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!