|
[9]...więc poszła za nim. idąc, była pewna, że coś się tam stanie między nimi. droga była prosto i w lewo. było ciemno, nie znała tych terenów, była tu pierwszy raz, a nie widziała gdzie on poszedł. stanęła więc na rozstaju mówiąc: -ej słuchaj, ja cię szukać nie bd. ni chuja nie wiem gdzieś ty poszedł. to nie jest czas na zabawę w chowanego...:| -tu jestem. -usłyszała głos z lewej strony. -no to dupa w kroki i idziemy do nich. -chcesz, to idź, ja tu zostaję. i poszedł za mur. -ooo tak, najlepiej, a ja w to błoto też mam wejść...?! -tu po prawej stronie ścieżki nie ma błota. -dobrze wiedzieć. -powiedziała idąc do niego. kiedy już tam była, spojrzała na niego. stał oparty o mur, jedną nogą podpierał ścianę. wyglądał bosko. ręce miał w kieszeni, kaptur opuszczony. głowę miał w górze i patrzył w niebo. stanęła jakieś 5 metrów od niego i również spojrzała w górę. -zajebiste, nie? -zapytał. -co? gwiazdy? -taa. -no fajne. -odpowiedziała cały czas patrząc w niebo. w jej głowie świat nie był
|
Dodaj komentarz
