Mam dosyć czekania. Nadziei. Naprzemiennej chwili euforii z tygodniami żalu i smutku. Łez. Ciebie. Mam prośbę. Wyjedź. Idź na te swoje cholerne studia, jak najdalej stąd i nie pokazuj mi się nigdy, przenigdy na oczy.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!