|
Wyrwał jej parasolkę z dłoni i kazał się gonić w deszczu. Jej trampki tonęły w kałużach, a włosy kręciły się na wszystkie możliwe strony. -Jesteś bezlitosny.! - wykrzyknęła z dziecięcym wyrazem twarzy. Podbiegł do niej i czule całując w czoło, wręczył parasolkę do dłoni. Wziął ją na ręce. niósł ją tak przez całą drogę, aż doszli do jej domu. Ściągnął delikatnie jej trampki i położył na kaloryferze. Wziął ręcznik i zaczął bezszelestnie wycierać jej włosy. -Przepraszam, kochanie. - powiedział, patrząc jej prosto w oczy. -Chciałem Cię przygotować... -Na co.? - wykrztusiła z niezrozumieniem, wypisanym na twarzy. -Na moje odejście. - wyszeptał, spuszczając swój speszony wzrok. -Na co.?! - zaczęła krzyczeć. -Spokojnie, kochanie. To był sprawdzian. Oblałaś. Nie poradzisz sobie beze mnie, zostaję. - odetchnęła z ulgą. wtulając się w Jego muskularne ramiona, wyszeptała, że jeszcze jeden taki numer, a osobiście go zabije. Tak dla sprawdzianu.
|
Dodaj komentarz
