|
Uczyłam się z Tym żyć. Co dzień bałam się , że kiedyś uderzy ze zbyt wielką siłą i nie dam rady tego udźwignąć. A więc wzięłam się od roboty i na każdą przykrość na każdą smutną chwile , wydarzenie , słowo .Obchodziłam się bez uczuciowo. Znaczy starałam się. Na początku było ciężko .Ale rezultaty są . Przyzwyczaiłam się tak bardzo do cierpienia , że gdy teraz przyszedł moment ciężkich dni między nami , nie wpadam w panikę i nie płaczę jak latem , nie muszę popadać w brak apetytu , nie muszę siedzieć zamknięta w czterech ścianach , ale jedno się nie zmieniło .Nikomu nie mówię o swoich wewnętrznych obawach , nie chce aby ludzie wiedzieli , że u mnie jest źle , nie chce aby wiedzieli , że może coś się zmienić w moim tak dobrze poukładanym życiu . Nie pamiętam kiedy płakałam .
|
Dodaj komentarz
