|
Zalana łzami tak szybko napływającymi do oczu wpadłam w jego ramiona. W te ramiona, w których zawsze czułam się tak bezpiecznie, jakby całe zło nie istniało. Tym razem to jednak nie złagodziło strachu jaki mnie ogarnął. Tak bardzo się bałam.. Wzięłam głęboko do płuc zapach jego ciała, próbując pogodzić się z myślą, że już niedługo odejdzie i nie będę mogła znaleźć schronienia w jego objęciach. On mimo mojej paniki wydawał się być spokojny, ale w głębi duszy czułam, że boi się równie bardzo jak ja. W swoim niezwykle mocnym uścisku gładził me ciemne włosy, próbując mnie uspokoić. Wciąż jednak tysiące strasznych myśli buzowało w mojej głowie,a łkanie nie pozwalało wziąć do płuc powolnego oddechu.
|
Dodaj komentarz
