Puk, puk. Znowu puka na złość coś. Puk, puk, chce przekroczyć próg i mnie dotknąć. Puk, puk. Chyba nie da mi odpocząć, nieproszony gość, o Nim mówią: samotność. / Buka

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!