cz2 Wstałam dzisiaj rano i zobaczyłam jak za oknem prószy śnieg. Pamiętasz, jak zawsze chodziliśmy na takie długie zimowe spacery? Ja pamiętam to bardzo dokładnie. Pamiętam każdą wspólnie spędzoną chwilę, ale boję się, że kiedyś to wszystko straci ostrość... Budzę się każdego dnia, a Ty śpisz nadal& Śpisz i się nie obudzisz. Nadal za Tobą tęsknię. Równie mocno, a dzisiaj jeszcze bardziej niż zwykle. Chciałabym się dzisiaj do Ciebie przytulić. Przytulić tak jak kiedyś, nie myśleć o wszystkich zmartwieniach, których jest tak bardzo wiele. Za kilka dni Nowy Rok. Wiele osób ma swoje postanowienia, ja także je mam. A raczej mam jedno. Obiecałam już sobie, że nigdy, ale to nigdy, przenigdy Cię nie zapomnę. Nie mogę na to pozwolić. Zbyt wielką rolę odegrałeś w mym życiu. Spróbuję odnaleźć w sobie choć malutką cząstkę optymizmu.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!