|
Topię wzrok w spadających płatkach śniegu. -Pomyśl sobie że każdy z nich może spełnić Twoje życzenie , które właśnie pomyślisz. Jakie byś miał życzenie ? I ile? -Nie miałbym. -Ja bym miała. W jednej chwili w głowie pojawiły sie miliony zachcianek, spośród nich dwa życzenia. Jedno, znacznie ważniejsze od kolejnego to by między nami było tak jak kiedyś , żeby wróciły te spacery do zwyczajnych miejsc które wspólnie zamienialiśmy w naszą prywatną , odrębną rzeczywistość. Chciałam by znów w tłumie zagonionych ludzi widzieliśmy tylko siebie. Drugie życzenie było nieco dziwaczne , raczej absurdalne i nierealne , chociaż zważając na obecną sytuacje pierwsze również nie było obiecujące... umiejętność czytania w myślach , to by było takie wspaniałe wiedzieć co tak naprawdę myślą o nas inni a przede wszystkich już nikomu nie pozwoliłabym sie oszukać , widząc poplątane myśli innych widziałabym ich prawdziwe intencje...
|
Dodaj komentarz
