|
[rozdział2.]Na początku wszystko było normalnie. Ale z czasem wszystko stopniowo zaczeło sie zmienać. Zaczęło sie od tego, ze Ania(siostra Damiana) niby ukradła cenna bransoletkę Edyty, co oczwiście było nieprawdą. Wszystko sie jednak później wyjaśniło. Chłopakowi nie chciało sie wierzyć, ze jego siostra byłaby zdolna do kradziezy. W ciągu kolejnych dni atmosfera między nimi była coraz to bardziej napieta. Częściej sie kłócili, nie mogli sie dogadać. Oliwy do ognia dolewała Edyta, która podburzała Damiana przeciwko siostrze. Pewnego dnia Ania nie wytrzymała i wygarneła bratu co o tym wszystkim sądzi: - Czy ty jesteś az tak głupi i naiwny czy co?! NIe widzisz, że ta laska za wszelka cene próbuje nas skłócić? - Dlaczego miałaby to niby robic? - Poczuła, ze jest zagrożona. Przez naszą więź zuła sie jakby była na drugim planie i to wszystko dlatego. Nie może się pogodzic myślą, że musi sie z kimś tobą dzielić.Chce cie miec tylko dla siebie. Przykro mi, ale muszę to powiedzieć: albo ona albo ja. Wybieraj. Wyszedł.
|
Dodaj komentarz
