chwieję się w posadach niczym stary dom na skraju lasu nie potrafię zgłuszyć w sobie szumu wiatru, który mnie rozstraja boję się go, jest taki silny, niemal wszechmocny, a ja, ja jestem jak źdźbło trawy, jak trzcina która ugina się przy każdym jego podmuchu nie potrafię się na niczym skupić, cholera. nigdy nie lubiłam listopada, coś czuję że ten również nie będzie należał do najlepszych.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!