|
Jak to jest, że ja po półtora roku pamiętam słowo w słowo nasze rozmowy ?
Jak to jest, że tobie przyszło z łatwością zapomnienie ?
Jak to jest, że los dał ci ukochaną osobę, która utrzymuje cię przy życiu ?
I jak to jest nie obwiniać się za spieprzenie czyjegoś życia ?
:-(
|
Dodaj komentarz
