|
Bo życie jest piękne...! ' Krzyczała stojąc w deszczu. Zimne krople spadały na jej splątane od wiatru włosy. Jej wzrok zwrócony był w kierunku oddalającej się osoby. Po policzku spłynęła łza. ' Przecież obiecałam sobie że nie będę płakać.' Szepnęła sama do siebie. Otarła łzę, lecz oczy dalej jej się szkliły z rozpaczy. Nie wytrzymała, emocje doprowadziły ją do histerii.' Jak on mógł mnie zostawić, przecież powiedział że kocha , że nie potrafi beze mnie żyć. Tchórz, zwykły egoistyczny tchórz.' Krzyczała wymachując rękami. Nadeszła fala wspomnień i właśnie to doprowadziło ją na samo dno. Cała przemoczona, brudna z błota siedziała na mokrej trawie bełkocząc coś pod nosem jak bardzo go nienawidzi, krztusiła się płaczem...
|
Dodaj komentarz
