|
A było już ciemno. Ona płakała. On stał, patrzył się, nawet nie na nią, gdzieś w dal. Spojrzała na niego. Co widziała? Skłębiały się w niej uczucia: bólu, rozterki, rozpaczy i niewyobrażalnego cierpienia.... Chciała chwycić go za rękę, przytulić do siebie, już nigdy więcej nie puścić... "Ola"- wypowiedział w jej kierunku... Nigdy do niej tak nie mówił... A na jej twarzy ujrzał cień bólu, który szybko ustąpił miejsce rozpaczy. "Życzę Ci Kochanie, abyś znalazł dziewczynę, która pokocha Cię tak mocno, jak ja"... Wypowiedziawszy to, obróciła się na piecie. Biegła. Długo biegła. Nie chciała patrzeć w tył. Nie chciała widzieć już miłości swego życia.... Czy uciekała....?
|
Dodaj komentarz
