|
nie mogłam zasnąć,przewracałam się z boku na bok,aż w końcu zauważyłam,że przechodzi tata,odczekałam,aż odejdzie,a po chwili podeszłam do okna.słuchając ukochanej piosenki wzrokiem mierzyłam podwórko.akuratnie palcem śledziłam trasę kropli deszczu na mojej szybie,gdy nagle był najsmutniejszy moment piosenki,zwinęłam się w pół i nie mogłam znieść myśli,że Ciebie już nie ma,że nie mogę się do Ciebie przytulić i poczuć Twojego zapachu.
|
Dodaj komentarz
