|
prawdziwe przyjaciółki. jedna już była po przejściach. została samotną matką. nie znała pozytywnego nastawienia do życia. ' Ty jeszcze nie dorosłaś! ' - rozpoczęła kłótnię Ta która znała najmniej życie. ' uważasz, że nie dorosłam ? a kto wychowuję to maleństwo? a kto zakuwa od rana do nocy, aby ukończyć jak najszybciej gimnazjum? a kto daje sobie ze wszystkim radę sam? a kogo rodzice wyrzucili z domu? a kogo zawsze spotykał pech w życiu? a kto Cię zawsze bronił? ' - wybuchnęła płaczem. ' a zapomniałaś dodać,a kto jest nieodpowiedzialny?! ' - cały czas robiła jej wyrzuty. ' dobra skończ już! ' - zażądała. ' dlaczego właśnie Ja muszę być Twoją przyjaciółką? dlaczego mam taką naiwną przyjaciółkę, którą uważam za siostrę? ' - znów nawrzeszczała. ' bo mnie kochasz. ' - syknęła. ' masz rację. choć znam Cię lepiej od siebie. wiem, że popełniasz te chore błędy. jestem, gdy mnie potrzebujesz. podajesz mi rękę, gdy upadam. - wiedziały, że mają siebie mimo wszystko. przytuliły się.
|
Dodaj komentarz
