Każdy dzień niesie nowy lęk, przed którym uciec chce, przed siebie, byle gdzie. W nieznane po to by, zapomnieć co to łzy przez które jeden raz chciałam przestać żyć. To nie życie daje przykład zły, to nie przez nie moje łzy, to przez ludzi noszę w sobie wstyd, z którym ciężko żyć. Ludzka zawiść niszczy mnie, skrywam w sobie wielki lęk, moje życie zmienia bieg, z każdym ciosem w pierś. Staram się być silna, nie naiwna jak dotychczas, każde słowo brać na dystans, tylko po to by... nie dać zniszczyć siebie i głęboko wierze, że nadejdzie czas w którym każdy z nas, odpowie sam za siebie... Za to ile zabrał

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!