przecież siedzę. siedzę w kącie, w ciemności, pochłaniam mroźne powietrze z okna przez nozdrza wraz z dźwiękami piosenki w której zdołałam już utonąć. utonąć tak samo, jak we własnych łzach.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!