|
Kiedy się obudziłam, moją pierwszą myślą byłeś Ty. Dziwnie trochę, bo nigdy tak nie miałam. Uśmiechnęłam się i położyłam na plecach. Popatrzyłam w górę i przypomniałam sobie Twoje oczy. Te radosne, mówiące tylko i wyłącznie do mnie. Długo nie mogłam przestać myśleć. Dopiero po jakimś czasie wstałam z łóżka, lecz nadal miałam Cię w głowie. Wyszykowałam się i podreptałam na dwór. Szłam chodnikiem głupio patrząc się na ludzi. Radość ze mnie nie schodziła nawet na moment. Nagle stanęłam, oparłam czoło o mur i zatrzymałam wszystko wokół. Serce zabiło, zabolało i zakuło z kilka razy, a moje zęby zacisnęły się, tak samo jak pięść. Puknęłam się trzy razy w głowę i zaśmiałam. Łza poleciała po policzku, lecz nie była to kropla smutku, a raczej pozytywu bezsilności. No bo przecież miałam się już nigdy nie zakochać..
|
Dodaj komentarz
