I nagle czas jakby się zatrzymał. W chwili gdy spojrzał w jej ciemne oczy i na usta, które wahały się między uśmiechem a milczeniem, pojął najistotniejszą mądrość języka, którym mówił wszechświat, to, że wszystkie istoty były zdolne go pojąć własnym sercem. Miłość była starsza od samych ludzi.
|