|
Myślę, że to kiedyś miało sens. Wtedy byliśmy jeszcze mocno zakochani, w głowie siedziały nam tylko niewinne flirty i czekaliśmy na spotkanie jak dziecko na dzień Bożego Narodzenia. Potem coś się zepsuło. Wtedy doszło do pierwszej kłótni,która pociągnęła za sobą kolejne. Gdzieś znajomi zaczęli być ważniejsi, a te wspólne chwile jakoś straciły blask, jakoś coraz mniej się śmialiśmy, całowaliśmy, dotykaliśmy. Wydawało się, że idziemy razem, ale jednak osobno. Frustracje próbowałam wyładować w papierosach i alkoholach, ty wdając się w bezsensowne bójki. Nie umieliśmy odpowiedzieć na pytanie przyjaciół 'co się z Wami do cholery dzieję?'. Z każdym dniem byłeś dalej, z każdym dniem mur wydawał się wyższy, a ja miałam cię mniej. Spoliczkowałam cię po raz pierwszy, ty po raz pierwszy chwyciłeś mocniej za nadgarstki. Ja nazwałam cię skurwielem, ty mnie suką. Gdy chciałam odejść pocałowałeś mnie jak na początku i wysyczałeś 'nie pozwolę nam tego spierdolić, mała'. /esperer
|
Dodaj komentarz
