|
mimo, że kochałam Go nad życie nie chodzę na Jego grób. pewnie wiele osób, by powiedziało, że to mi nie zależy, że zapomniałam, że mam nowe życie. a wiesz co ja mogę powiedzieć? że nie życzę nikomu takich przeżyć. a na Jego grób staram się chodzić jak najrzadziej, bo kiedy tam staję, kiedy widzę Jego zdjęcie na kawałku kamienia ogarnia mnie rozpacz. każda przeżyta wtedy sekunda powraca. widzę jak stoję tamtego dnia a trumna z Jego ciałem zostaje opuszczana do wielkiej dziury. czuję na sobie deszcz, który wtedy płakał. widzę wszystkie zapłakane twarze Jego bliskich. czuję ten sam ból. a potem kolejny tydzień spędzam w łóżku płacząc non stop. zamykam się w sobie i przeżywam od nowa wszystko. dlatego nie chodzę na Jego grób. nie mam na to sił. wystarczy, że myślę o Nim każdego osobno dnia, wystarczy, że nie pozbierałam się mimo takiego czasu. wystarczy, że moje serce nadal jest Jego.
|
Dodaj komentarz
