[cz.2] 'Wiem co obiecałem.I nie moge sobie tego wybaczyć że Cię ranie,cały czas w kółko! ' - powiedział łamiącym się głosem . 'Nie mogę już tak dłużej , nie mogę patrzeć jak cierpisz przeze mnie!'-dodał.W Jej oczy się zaszkliły,nie mogła wydusić z siebie ani jednego słowa.'Przepraszam , ale nie mam innego wyjścia , muszę odejść. Szcześcia mała'-odparł na pożegnanie całując w czoło.Widziała jak Jego sylwetka topi się w odchłani parku , a Ona nie miała siły by cokolwiek zrobić , cokolwiek żeby jeszcze to uratować.|sg♥

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!