|
cz1. , - Słucham?! - powtórzyła po raz kolejny stojąc zszokowana, w bezruchu. - Tak, dobrze słyszałaś. Zrywam z tobą.- powiedział stanowczo i wyraźnie. Ona popatrzyła mu i zaśmiała mu się prosto w twarz. Pomyślała, że jakoś to przetrwa, przecież świat nie kończy się na nim jednym, są gorsze problemy. - Ale mój się skończy! - po chwili powiedziała. - Już mi nie jesteś potrzebna, tamto to był tylko zakład. Przelecieć dziewczynę, która udaje niewiniątko i niedostępną. - Powiedział jej prosto w oczy, nawet nie było mu przykro, chyba zrobił to z wielką przyjemnością. Bezmyślnie kopnęła kamyk, który miała pod nogą. Odeszła stamtąd, bo nie widziała sensu stania tam jak ostatnia idiotka i zaczęła biec, nawet nie wiedząc gdzie, nie wiedząc po co. Zastanawiała się dlaczego, dlaczego on z nią zerwał?
|
Dodaj komentarz
