|
wzdycham do jego zdjęcia w tablo, uginają mi się kolana kiedy stoi obok mnie, przez co się kurcze i wciąż musi mnie podnosić do góry. do tej pory nie mogę ogarnąć tego, że należymy do siebie, kocham te jego zielone oczy, dołeczki w policzkach, uśmiech, który potrafi przełamać lód. każdego dnia zaskakuje mnie swoimi zdolnościami, wygłupem. jest czarujący. bez niego czułam się jak szara myszka, ale z nim czuje że moge wszystko. mimo, że przytłacza mnie swoim blaskiem i miłością, wydaje mi się że gdy jestem z nim rosnę i wcale nie pije mleka, bo go nie lubie. ; ) | lubieparowkizcukrem
|
Dodaj komentarz
