pragniemy lepszego jutra, chcąc zapomnieć o wczoraj a zarazem chcemy wrócić do początku przeszłości, nie wiemy już co jest, materialność nas pochłania, psychika wysiada, codzień mamy wyjebane, wieczorem odreagowując to wszystko, zapominamy, tęsknimy, kochamy, nienawidzimy. nie wiemy już co daje nam szczęście, nie jesteśmy pesymistami, staramy sie dążyć do czegoś co z pozoru daje nam szczęście, kiedy w połowie drogi zapominamy o co chodziło a na końcu okazuje się, ze to jednak nie to, nie jesteśmy realistami, naprawdę cieszymy sie z najprostszych rzeczy, za wszelką cenę nie chcąc przyjąć tego do wiadomości, nie jesteśmy optymistami. jesteśmy zagubieni.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!