|
Teraz siedzę i wspominam sobie wszystkie chwile, w których dzięki Tobie na mojej twarzy zagościł uśmiech i gości do dziś. W pamięci wciąż mam nasze spotkania, gesty, słowa, Twój zapach, serce wystukujące rytm miłości, Twoje brązowe oczy i Twój słodki śmiech. Te wspomnienia są cenniejsze niż złoto, bo nikt nie może nam ich odebrać. To dzięki tym wspomnieniom mogę żyć dalej. No właśnie. Życie idzie do przodu, a ja dalej żyję wspomnieniami. Czy dobrze robię.? Wiem tylko,że nie daję już rady.
|
Dodaj komentarz
