I tak siedzę sam a za oknem moknie Praga to jest ten moment by ze sobą porozmawiać tysiąc myśli, wątków, w głowie bałagan czasem myślę, że nie zdążę i tego nie poukładam ej, nie chcę już odkładać do jutra a codzienność stawia pod ścianą i krzyczy zrób tak

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!