|
Zawsze stała i patrzała do póki pociąg z nim w środku nie znikł z jej horyzontu. Do wtedy trzymała łzy, aby na pewno ich nie zobaczył. Zawsze chciała by sie trzymał. Nie dawałą po sobie poznać ze zaraz bedzie wyła w nie bogłosy. To właśnie dworzec w Elblągu, peron drugi słyszał moje łzy obijające sie o peron i wycie w nie bogłosy by już wrócił.
|
Dodaj komentarz
