Budzi się raz do roku żeby wyjść na miasto Znasz go nie od dziś, to przecież gwiazdor Światła gasną, świat już zasnął A on wyszedł na żer żeby mordować z pasją Pod maską dobroczyńcy kryje się szaleniec Diabeł w ludzkiej skórze z uśpionym sumieniem W każde Boże Narodzenie szuka naiwnych ofiar Ślady zębów na reszcie okaleczonego tułowia Ludzie to jego prowiant Jest w ciągłej podróży Zabiera na pamiątkę oczy, język, uszy Narasta w kałuży krwi skrzepnięty kożuch A Ty wyglądasz jakbyś robił pompki na nożu Leżysz na łożu śmierci Coraz bliżej zgonu / słoń.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!