Żyła słabościami , pilnując swego więźnia bram , a on kopał w drzwi i rozbijał mury po to by powiedzieć jej ze nic nie liczy sie prócz miłości . W oczy zajrzał świat który miał jego oczy i głos była taka wolna , nikt nie mówił co ma robić . Była z nim i to co było niepotrzebne znikało , biła w nich miłość , serca i nadzieja . No i potem sie obudziła biło jej tylko serce właściwie to jego połowa bo drugą wziął on , dopiero teraz uświadomiła sobie ze znowu zaczął się następny ociekający szarością dzień , bała się wstać by znowu zobaczyć to samo za oknem , takich samych ludzi , tą monotonię ! I to ze wcale nie liczy sie miłość bo on jej nie kocha , a ona przeciwnie .

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!